zondag 7 april 2013

Blog college week 2: Palladio

Week 2 aantekeningen: Palladio

De Bewoners van de villa’s ontworpen door Palladio zijn Venetianen; deze mensen nemen hun eigen cultuur mee. De villa’s zijn voornamelijk boerderijen voor rijkere mensen.
De boerderijen worden door Palladio gebouwd voor de Venetianen om te genieten van het leven.
zichtlijnen villa Emo

De natuur is zeer belangrijk voor de Renaissance man.
In de natuur zit de schoonheid en deugdelijkheid verborgen.

Betekenis perspectief in de Renaissance: De villa staat centraal in het landschap. In dit landschap staat de villa centraal.
Rationele orde wordt geprojecteerd op de villa en landschap.
Zichtassen door de villa.

In zijn villa kan de mens in zijn villa net als de Vitruvius man centraal staan in het landschap.

De rode lijn geeft de zichtlijnen weer vanuit het centrale gedeelte van Villa Emo.
Om de zichtlijn te versterken zijn er bomen geplaatst langs de paden die tot boven de horizon uitsteken waardoor het pad oneindig lijkt.


Door de kleine verhoging (piano noble) is de bewoner “verheven” en wordt het effect van het uitzicht versterkt.






De Verhoudingen van de Vitruviusman zijn harmonisch verbonden met de kosmische orde. Hierbij is de navel het centrum.
  
De Vitruviusman

Palladio heeft zijn visie nagelaten door middel van het boek: I quattro libri dell'architettura. Wat in het Nederlands betekent: De vier boeken van de architectuur.
Deel1: Alle onderdelen van een gebouw, zoals kolom, ruimten en plafond.
Deel2: Door hem ontworpen villa’s


Het boek werd voor het eerst gepubliceerd in 1970 in Venetië. In deze boeken staan de ontwerpen van Palladio zoals hij ze oorspronkelijk heeft bedoeld. Hieronder een plattegrond uit quattro libri met een aanzicht van Villa Emo. In de plattegrond zijn duidelijk de verhoudingen van de villa weergegeven door middel van getallen.

Dankzij quattro libri zijn de oorspronkelijke bedoelingen van Palladio nog steeds te achterhalen. Door de jaren heen zijn de villa’s van Palladio vaak verbouwd vanwege praktische redenen.  Hieronder een plattegrond van de Villa zoals deze er tegenwoordig uitziet.










donderdag 4 april 2013

Afmetingen en verhoudingen in de San Sebastiano

Hieronder volgt een verdere analyse van afmetingen en verhouding in de San Sebastiano van Alberti.




Hierboven nog een korte uitleg van de Pell's serie met daarin met rood aangegeven de afmetingen die door Alberti gebruikt zijn. In de tekening is te zien hoe deze maten de plattegrond van de San Sebastiano bepalen.



In nevenstaande tekeningen is te zien hoe de plattegrond van de San Sebastiano verder opgebouwd is. 58 is de hoofdmaat voor de plattegrond van de kerk. In dit vierkant is een grieks kruis met zeiden van 24 gemaakt.



deze 24 is vervolgens gedeeld door 2. De 12 die dan overblijven zijn naar de zijkanten van de plattegrond verschoven. Dit is de lengte van de zijbeuken.






Door van de 58 twee keer 12 af te halen blijft er 34 over. Dit is de diameter van de koepel in het midden van de kerk.





Deze diameter van de koepel is weer onder te verdelen in 14 en twee keer 10. De 14 kan weer door twee gedeeld worden waardoor er 7 overblijft. Deze wordt ook weer naar de buitenkant verschoven.




Door van de 34 twee keer 7 af te halen blijft er 20 over. Dit is de breedte van de zijbeuken.




Uit de tekeningen hierboven volgen onderstaande uitgangspunten voor de plattegrond.




Er is nog een laatste maat die niet eerder behandeld is. Dit is de afmeting van de buitenmuur ten opzichte van het vierkant van de kerk. Deze heeft een afstand van boven naar onder van 70.

















Hiernaast een schets van de plattegrond met daarin de bovenstaande uitgangspunten verwerkt.























Dezelfde plattegrond als net alleen nu met de vierkante basis van 58. Alle maten zijn hierin verder hetzelfde. in deze plattegrond is ook een octagon (blauw) te zien. Dit zou een verwijzing zijn naar Sebastiano.












In bovenstaande tekening nog de verhoudingen in de doorsnede van de San Sebastiano. Zoals in de tekening te zien verhouden de hoogte van de koepel zich in de breedte tot de hoogte als 2:3 en 1:3. Daarnaast kan een lijn getrokken worden die bij elke boog lang het begin van de koepel gaat. deze zou op de vloer dan samen moeten komen. De rode lijn is het vloerniveau volgens het ontwerp van Alberti. Door de kans op overstroming is dit echter aangepast en is het vloerniveau verhoogd.

dinsdag 26 maart 2013

De Pell serie


De Pell serie
Ook bij San Sebastiano wordt met verhoudingen gewerkt, er is gebruik gemaakt van de Pell serie.    De Pell serie is een wiskundige reeks die bestaat uit een getal keer 2 plus het getal wat ervoor komt. In de eerste Pell serie betekent dat 1,2,5,12,29. het bijzondere aan deze serie is dat het getal maal √(2+1)het volgende getal dicht benadert (1+ wortel 2 keer 12 is bijna 29), de serie wordt zelfs preciezer naarmate de getallen groter worden.
De Pell serie is nauw verbonden met de zilveren snede, de zilveren snede is te verklaren door een cirkel om een vierkant te trekken de verhouding die ontstaat vanaf het centrum van de cirkel tot aan het vierkant en vervolgens tot aan de cirkel. En verhoud zich 1:V2. De verhouding tussen twee opeenvolgende termen uit de pell reeks kan geconvergeerd worden naar één getal, √(2+1) .




Het christendom is net als de islam een zilveren religie. Een zilveren religie kan omschreven worden als: “religies vertegenwoordigen de directe individuele bevrijding van ieder mens uit onwetendheid in het bewustzijn van het Goddelijke,  God wil het”.
De boodschap van jezus was gericht op het individu, hij stimuleerde het individu hem te volgen en een eigen moraal te kweken. Het oorspronkelijke christendom kan nu vertaald worden naar onder meer het gezegde “wat gij niet wil dat u geschiedt doet dat ook een ander niet”. Met andere woorden je moet je hoofd gebruiken bij de keuzes die je maakt. Het menselijk hoofd is het enige deel van het menselijk lichaam wat zich aan de zilveren snede houdt.

woensdag 20 maart 2013

Kerk San Sebastiano


Kerk San Sebastiano
Leon Battista Alberti

Alberti is begonnen met de bouw van de San Sebastiano kerk in 1460. Toen hij stierf, in 1472, kwam de bouw stil te liggen. Een groot aantal van Alberti’s ideeën zijn verloren gegaan toen de bouw werd hervat door een ander. Één van die ideeën was en enorme trap voor de kerk, zoals te zien op de afbeelding. Deze trap zou volgens de crypte de kerk afsluiten van de buitenwereld. De twee buitenste trappen aan de voorkant zijn er bijgevoegd in de 20e eeuw, daarvoor was alleen aan de linkerkant (gezien als je voor de kerk staat) een trap naar de entree. Hierdoor werd de crypte nooit afgesloten. De kerk wordt gezien als een van de vroegste en belangrijkste voorbeelden van de in de Renaissance centraal gesitueerde kerken.

De plattegrond is gebaseerd op het Griekse kruis. Het kruis bestaat uit drie gelijke armen met aan de uiteinden een halve cirkel. In het midden is een gehele cirkel geplaatst, de koepel.De kerk staat op een graftombe voor de familie Gonzaga. De kerk ligt op een begane grond crypte die was bedoeld om te dienen als een mausoleum voor de Gonzaga familie.


Het volledig ontbreken van kolommen in de gevel betekende voor Rudolf Wittkower een beslissende keerpunt in de interpretatie van Alberti's architectuur, die verder gaat dan zijn

uitspraken in De Re Aedificatoria, waar hij de kolom beschouwd als een van de meest nobele ornament van het gebouw. De gevel verbergt een narthex (=De narthex, soms ook atrium of paradijs genoemd, is de voorhal of het portaal van een kerkgebouw) die over de volledige breedte van de structuur loopt en precies even breed is als de hoogte van de ingang van het niveau van de top van het fronton, maar kan worden uitgerust met de perfecte geometrie van het plein. De tempel voorzijde is omgezet door Alberti in de muur-architectuur, zoals Wittkower opmerkt. Ook is er een complete reeks van pilasters, zoals pilaren ingebed in de wand weggelaten om de twee buitenste, en onhandige deuropeningen te flankeren.
Het uiteindelijke ontwerp incl. de twee bijgebouwde trappen

Het oorspronkelijke ontwerp van Alberti
Pell serie
In plaats van werken met verhoudingen heeft Alberti bij San Sebastiano de eerste Pell serie gebruikt. De Pell serie is een wiskundige reeks die bestaat uit een getal keer 2 plus het getal wat ervoor komt. In de eerste Pell serie betekent dat 1,2,5,12,27. het bijzondere aan deze serie is dat het getal maal de wortel van twee het volgende getal dicht benadert (wortel 2 keer 12 is bijna 27), de serie wordt zelfs preciezer naarmate de getallen groter worden. Door het gebruik van de Pell serie heeft Alberti een gebouw gemaakt waarvan alle dellen harmonisch samenhangen, deze samenhang stort in zodra er 1 deel wordt verwijdert of gewijzigd.



dinsdag 12 maart 2013

Plastisch getal en de Bossche School


Plastisch getal
Het Plastische getal is in de architectuur een speciale verhouding waarmee een reeks van vormen met elkaar verbonden staat in verhouding. Deze verhoudingen vormen een grondslag van verhoudingenleer.  Het plastisch getal is ontdekt door de Nederlander  Hans van der Laan (1904 – 1991). Het plastisch getal is een uitbreiding voor de toepassing van de Gulden snede. 

De gulden snede wordt vaak aangeduid met het symbool 
φ, maar het plastisch getal wordt aangeduid met de Griekse letter ψ (psi). In tegenstelling tot de gulden snede is het plastisch getal zowel toepasbaar in twee dimensionaal als drie dimensionale ruimtes.
Als enige reële oplossing heeft het plastische getal de volgende waarde:

Het verhoudingsgetal van het plastisch getal is dus 1,3247. Om praktische en telkundige redenen wordt deze gelijk gesteld aan 4/3 of 1,333.
 Het plastisch getal komt uit de rij van Padovan. Deze rij ziet er als volgt uit:
1, 1, 1, 2, 2, 3, 4, 5, 7, 9, 12, 16, 21, 28, 37, 49, 65, 86, 114, 151, 200, ..
Deze rij is ontstaan onder andere door het plastische getal (1,3247). Deze werd gebruikt na nummer 9 (9×1,3247=12). Het plastische getal werd niet gebruikt voor nummer 9.

Het systeem van het plastische getal werd voornamelijk gebruikt binnen de Bossche School.

De Bossche School
De Bossche School was een traditionele stroming in de Nederlandse architectuur die sterk gebaseerd was op verhoudingen en die vooral zijn weerslag had op de katholieke kerkenbouw. Deze stroming kwam voort uit de Delftse School.
De naam komt voort uit de 3-jarige Cursus Kerkelijke Architectuur die in de periode van de Wederopbouw tussen 1946 en 1973 in het Kruithuis te 's-Hertogenbosch werd gegeven. De cursus was bedoeld om architecten te begeleiden bij de kerkelijke wederopbouw. De docenten waren Dom Hans van der Laan, zijn broer Nico van der Laan en C. Pouderoyen.
Een belangrijk kenmerk van de stroming is de sombere vormgeving van de gebouwen. De ontwerpen zijn eenvoudig opgezet, de maatvoering is duidelijk en er werd vrijwel geen gebruik gemaakt van versieringen. Bovendien hebben de ontwerpen een orthogonale opzet, de ontwerpen zijn dus rechthoekig. De architecten maakten gebruik van dikke wanden en een grote negge. De verhoudingen werden bepaald door het plastisch getal. De materialen die werden gebruikt waren voornamelijk beton, baksteen en hout. Deze materialen zijn in Nederland voor de hand liggend, zoals het marmer in Italië. 
In de 2e helft van de 20e eeuw werd zo een aantal kerken, kloosters, woningen en stadhuizen in voornamelijk het zuiden van Nederland volgens deze stroming gebouwd. Door te weinig kerkbezoeken wordt een aantal van deze gebouwen inmiddels bedreigd met sloop.

Architectoniek versus ideaal.


Ideale vorm
Veel ontwerpen van Palladio hadden een verborgen constructie. De gehele constructie was verborgen onder de kunst. Een uitzondering op deze constructie zijn de sierlijke kolommen. Het uiterlijk van het gebouw gaf een statussymbool en de bezoekers moesten versteld staan van het ontwerp. Het interieur en exterieur hadden in de tijd van Palladio niet zo’n grote samenhang als tegenwoordig.
De ideale vorm is de cirkel. De natuur zou deze vorm boven alle vormen kiezen. De cirkel wijst namelijk naar de schepping van bijvoorbeeld de aardbol, de sterren, de bomen en dieren etc. Naast de cirkel worden de vierkant, vijfhoek, achthoek, tienhoek en de twaalfhoek ook aanbevolen. Deze vormen komen allen voort uit de cirkel. Het vierkant vermeerderd met een helft of een derde van zijn oppervlakte en het verdubbelde vierkant zijn alle drie andere figuren afgeleid van het vierkant.

Ideale kerk
Er wordt aanbevolen om één rechthoekige of halfronde koorkapel aan de hoofdas te creeren. Daaraan kunnen bijvoorbeeld een kapel in het midden worden bevestigd, of een oneven aantal kapellen aan elke kant.
Een kerk moest bestaan uit proporties en verhoudingen. De afmetingen van de centrale ruimte moesten in een goede verhouding staan tot de afmetingen van de kapellen en het muurvlak tussen hen. Bovendien moesten de hoogte van het gebouw in verhouding staan met bijvoorbeeld de doorsnede van de plattegrond.
Zo moesten de hoogte van de muur tot de aanzet van het gewelf in ronde kerken de helft, 2/3 of ¾ van de doorsnede van de plattegrond zijn. Hierdoor krijg je proporties van 1:2, 2:3, 3:4 welke voldoen aan een universeel geldende wet van harmonie. Dit was niet te zien met het blote oog, dus de gevel moest voldoen aan bepaalde eisen. De gevel moest bijvoorbeeld harmonieus zijn en volmaaktheid uitstralen. Dit werd bereikt door middel van het gebruik van geometrische vormen.
De kerk moest een eenvoudige, zuivere kleur hebben. Dit betekend dus wit. De ramen moesten hoog geplaatst zijn, zodat er geen enkele aanraking mogelijk was met het vluchtige alledaagse leven van buiten. Buiten dit speelde muziek en harmonie ook een rol.

Situering:
Het was ideaal als de kerk op een verhoging wordt geplaatst en los staat van andere gebouwen in de omgeving. De kerk moest bovendien door een onderbouw, een hoge sokkel wordt verheven boven het alledaagse leven. De kerk moest worden omringd door een colonnade. Dit is een rij met zuilen die de overkapping draagt. Deze moesten voldoen aan de strenge vorm van zuilen met een recht entablement. Een overwelfde kerk zou betekenen dat het bouwwerk een langere levensduur heeft, wat zorgt voor een ideale kerk.

woensdag 6 maart 2013

Proportiesystemen en ideale proporties Palladio

Villa Emo van Andrea Palladio.

Landschap en situatie.
Palladio heeft zijn villa's op zowel vlak landschap als op een heuvel of berg gesitueerd. Villa Emo is op een vlak landschap gesitueerd. Dit is dus een compleet ontwerp op één as. Palladio heeft veel elementen gebruikt die huizen, tuinen en landschappen in relatie te brengen, zo ook in villa Emo.
Er wordt gesuggereerd dat de voortuin van origine een open ruimte betrof, maar dit is onbekend. Een open voortuin zorgde ervoor dat de villa van veraf al gezien kon worden en bood een enorm uitzicht over de velden voor de villa. De velden bestaan uit vierkanten van 625 x 625 meter en zijn voornamelijk gemaakt volgens de Romeinse "Centuratio". De moestuin ligt aan de rand van de tuin en is gecamoufleerd door de hoge heggen. 
De bomen bevinden zich op de assen van de villa en zorgen ervoor dat het uitzicht naar de horizon wordt gedwongen. Door deze manier van plaatsen wordt ervoor gezorgd dat de tuin, de villa en het landschap aan elkaar worden gelinkt. dit zorgt voor een esthetisch uitzicht. 
Doordat de zichtlijnen van de loggia en de hal ook in de richting van de toegangswegen zijn geschakeld, vallen de villa en het landschap samen in een architectonisch gebouw.

Het exterieur van de villa.
Aan beide kanten van de villa zijn twee eenvoudige zijvleugels gesitueerd. Deze dienen als opslag voor de verbouwde landbouwgoederen en eindigen in een duiventil. De lange zijvleugels zijn een teken van voorspoed en laten het succes zijn van de familie Emo. Bovendien wordt door de twee zijvleugels de bik van de toeschouwer naar het belangrijkste deel van het gebouw geleid, het woongedeelte. Het fronton met beelden benadrukt de gevel en Palladio verheft het middenblok ten opzichte van de andere delen door deze op een sokkel te zetten. De trap is bij villa Emo vervangen door een helling. De treden zijn zo geconstrueerd dat het gebouw als ware wordt opgetild van het landschap. Hierdoor wonen de bediendes nu onder het huis, zullen de ruimtes waarin de rijke wonen niet overstromen en is er een beter overzicht over het landschap. De villa krijgt hierdoor meer status en het lijkt alsof deze het landschap beheerst. 








Het interieur van de villa.
De hoofdruimte van het gebouw is de vierkante hal. Hierin worden feesten, voorstellingen, bruiloften en recepties gehouden. Deze ruimte wordt gezien als het dorpsplein van het huis. De villa staat centraal in het landschap en de hal staat centraal in de villa. 


De plattegrond is georganiseerd volgens de regels in de Quattro Libri. Er zijn 7 verhoudingen tussen lengte en breedte die worden afgeleid van een basisgetal. Dat basisgetal heeft betrekking op de lengte of de breedte van het gebouw. Hierdoor is de hoogte van de ruimtes afhankelijk van de lengte en breedte, wat zorgt voor een compositionele relatie tussen de ruimtes van de villa.

Verhoudingssysteem:
Aan de hand van de afmetingen van verschillende ruimtes hebben we een verhoudingssysteem afgeleid (zie afbeeldingen).
In de linkervleugel hebben we een verhouding geconstateerd van: 4 : 1 : 2 : 1, centraal: 1 : 2 : 3 : 4,5 en tot slot bij de rechtervleugel een verhouding van: 3 : 2 : 1 : 1.
In villa emo vinden we ruimtes van 16x16, 12x16 en 16x27 voet aan weerszijde van de porticus (eveneens 16x 27) en de zaal(27x27).
Het hele gebouw doet zich voor als een ruimtelijke orkestratie van de constantenwaarde 12, 16, 24, 27 en 48. Hier meer over in de blog over muziek. 


woensdag 6 februari 2013

Blog tekst1: Grondslagen van de bouwkunst van Palladio


Deel III
Grondslagen van de bouwkunst van Palladio

De tekst begint met de auteur Giangiorgio Trissino die twintig jaar heeft gewerkt aan een helden epos waarin wordt beschreven hoe de Goten worden verdreven uit Italië. Trissino was een humanist met een brede ontwikkeling en encyclopedische kennis. Het was mede door zijn epos  dat Italiaanse cultuur met klassieke tradities kon worden behouden.  En zelfs de cultuur verbeteren door deze te “vergrieksen”


Een beschrijving van een paleis door Trissino
Een kruisgang loopt ronde de kleine hof
met ruime bogen die op ronde pilaren rusten;
hun hoogte is gelijk aan de breedte van het plaveisel,
hun doorsnee is gelijk aan de hoogte gedeelte door acht.
Elke zuil heeft een zilveren kapiteel.
Waarvan de hoogte de maat van har doorsnee herhaalt
Terwijl de schat op een metalen basis staat;
Die weer precies half zo hoog is.
Dit visioen van een academische modulaire structuur is een poëtische parafrase van Vitruvius.

Het is ook Trissino die de jonge beeldhouwer: Andrea di Pietro d Padova de naam Palladio gaf. Palladio verwijst naar de godheid Pallas. Hieruit bleek dat er veel van “Palladio” werd verwacht.
Palladio is geboren in 1508. Op zestienjarige leeftijd sloot hij zich aan bij het gilde van metselaars en steenhouwers. In 1536/1537 wordt hij terwijl hij werkzaam is als metselaar ontdekt door Trissino.

Trissino richt ook een academie geheel naar zijn idee over hoe je als mens voorbeeldig moreel gedrag moet vertonen en lichamelijk rein moest zijn. Hij combineerde de traditionele Griekse filosofie met het kloosterleven.
Trissino kwam erachter dat de kennis van Vitruvius niet goed is begrepen en dat men ruim vijftien eeuwen later de kennis van Vitruvius opnieuw kon herontdekken en toepassen. Volgens Trissino bevatte het werk van Vitruvius alle geheimen van de antieke architectuur.
Trissino neemt Palladio aan de hand, leert hem over Vitruvius, neemt hem mee naar Rome. Palladio zal zijn leven lang de Griekse en Romeinse oudheid blijven bestuderen. De overblijfselen uit de oudheid staan bij Palladio voor: “een schitterend en verheven getuigenis van de Romeinse Grandeur en voortreffelijkheid (virtu).”  Palladio was diep onder de indruk door de studie van “het wezen van de deugd.”
“De overblijfselen van zoveel prachtige gebouwen geven ons een waarheidsgetrouw beeld van de Romeinse deugd en grootheid waarin we anders misschien niet zouden kunnen geloven.”
Deze studies zorgden voor veel nauwkeurige informatie over de architectuur uit die tijd.

In 1575publiceerd Palladio zijn meesterwerk: Quattr libri del’architecttura. In dit boek wordt de gehele architectuur behandeld

Daniele Barboso(criticaster Vitruvius):
Definitie over kunsten: kunsten zijn een onderdeel van een omvattend systeem van menselijke activiteiten dat gebaseerd is op de vijf intellectuele deugden van Aristoteles: kunst, wetenschap, vooruitziendheid, wijsheid en intellect.

Het volgende stuk is direct overgenomen uit het boek vanwege de precisie van de formuleringen die ik niet zou durven herschrijven.
Wetenschap en Intellect hebben beide met “absolute waarheid” (“il vero necessario”) van doen, dat wil zeggen met de waarheid in de dingen zelf, die door onbetwistbaar bewijs wordt gevonden. De Wetenschap is echter een verworvenheid, terwijl het Intellect is aangeboren en de kracht en de deugd van de ziel weerspiegeld. De kunsten hebben van doen met “relatieve waarheid” (“il vero contigente”), dat wil zeggen, met de van de menselijke wil afhankelijke waarheid die zich manifesteert in menselijke scheppingen. Er bestaat echter een punt waar de sferen van de absolute en de relatieve waarheid elkaar raken. Mathematica dankt haar bestaan aan Intellect; de op getallen gebaseerde kunsten, zoals meetkunde en andere takken van de mathematica, kennen grootte en daarin ligt de waardigheid van de architectuur“

Aristoteles:“nasce ogni arte da isprienza” = Ervaring brengt kunst voor
Ervaring wordt gevoed door zintuigen.
Met deze definitie van kunst staat de kunst dicht bij wijsheid


Vitruvius
Barboso
Architect moet over waarheden beschikken.
(kennis van verhoudingen en getallen)
“de kunstenaar werkt allereerst met zijn intellect en concipieert in de geest; daarna vormt hij de stof tot symbool op grond van zijn innerlijke voorstelling. Dit geldt in het bijzonder voor de architectuur”

Architectuur is deugd

De deugd in de Architectuur staat voor Palladio en Barboso voor: het vermogen “abolute waarheid” van de mathematica concreet in de ruimte gestalte geven. Dit is terug te vinden in de titelpagina van quattro libri

Aristoteles leer van imitatio
Plato(idealist) wijst naar de buitenaardse ideeenwereld waar Aristoteles(empirist)  zijn hand op de aarde legt
Aristoteles stelt dat het onmogelijk is om iets letterlijk na te maken. Men stopt er altijd wat “van zichzelf “ in. Sterker nog Aristoteles stelt door de goede kunstenaars te imiteren dit vaak kan leiden tot de beste creaties. 

Blog college week 1


Wat is het humanisme?
Dit is de naam gegeven aan de intellectuele, literaire en wetenschappelijke beweging van de veertiende tot de zestiende eeuw, die elke vorm van kennis wilde baseren op de literatuur en cultuur van de klassieke oudheid.

In de renaissance werd er terug gekeken naar de greiken en romeinen.
wederopleving klassieke vormen met name in architectuur

Wat is een homo universalis?
homo staat voor mens of man, universalis betekend universeel
Een homo universalis is een mens (man of vrouw) die alles kon. Zo was de ideale kunstenaar een architect, beeldhouwer, schilder en wetenschapper.

Wat is het belang van vitruvius?

Vitruvius schreef het standaardwerk over de bouwkunst: De architectura. De architectura is een van de weinige overgeleverde boeken over de klassieke bouwkunde, waardoor de invloed op de europese bouwkunst enorm is.

Vitruvius vergeleek de architectuur met het menselijk lichaam. Dit lichaam past precies in twee perfectie geometrische vormen (cirkel en vierkant). Volgens vitruvius zijn symmetrie en poportie belangrijk in de architectuur.

De goddelijke harmonie zou in de natuur ingebakken zitten.
De komologische orde zou overal inzitten.
De mens zou de orde uit de natuur kunnen vinden en aflezen.